Καταγωγή Κρητών, Μίνωας και Μινωικός Πολιτισμός

Αδαμάντιος Γ. Κρασανάκης
Προϊστάμενος και Πρόεδρος Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού

Νόμισμα Κνωσού, 3ος αι. π.Χ., με το Μίνωα, τον πρώτο Έλληνα θαλασσοκράτορα και νομοθέτη και την κόρη του Αριάδνη

(Μουσείο Ηρακλείου).

1) ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΡΗΤΩΝ

1. Ο Αριστοτέλης (Πολιτεία, βιβλίο 2 1271b) λέει ότι η Κρήτη από πάντα ήταν ελληνική: «δοκεί δ η νήσος και προς την αρχήν την Ελληνικήν πεφυκέναι και κείσθαι καλώς: πάση γαρ επίκειται τη θαλάττη, σχεδόν των Ελλήνων …».
2. Ο Όμηρος (Ιλιάδα) λέει ότι ο Μίνωας και οι αρχαίοι κάτοικοι της Κρήτης ήσαν Αχαιοί στη γενιά, Έλληνες, αφού από τη μια μας λέει ότι στον πόλεμο της Τροίας οι Κρήτες ήσαν με το μέρος των Αχαιών, Αργείων και Δαναών ή Πανελλήνων και από την άλλη ότι οι πρωτάρχοντες όλων των Αχαιών ήταν ο Νέστορας με τον Ιδομενέα, ο οποίος ήταν εγγονός του Μίνωα («δε γέροντας αριστήας Παναχαιών, Νέστορα μεν πρώτιστα και Ιδομενέα άνακτα», Ιλιάδα, Β 402 – 405). Απλώς οι κάτοικοι της Κρήτης, λέει ο Όμηρος (Οδύσσεια, ραψωδία τ 178 – 183), μιλούσαν «μεμιγμένη» γλώσσα (δηλ. ανάμεικτη με λέξεις από πολλές ελληνικές διαλέκτους) και συνάμα άλλοι ήσαν Αχαιοί, άλλοι Ετεοκρήτες, άλλοι Κύδωνες, άλλοι Δωριείς και άλλοι Πελασγοί, που σχετικά με αυτό:
α) Ο Στράβωνας (Ι, ΙV 6 – 7), που επικαλείται παλιότερούς του ιστορικούς, λέει: «Είναι εμφανές ότι Ετεοκρήτες και Κύδωνες είναι αυτόχθονες, ενώ οι άλλοι (οι Δωριείς, οι Πελασγοί και οι Αχαιοί της Κρήτης) είναι Επήλυδες. Ο Άνδρων λέει ότι οι Επήλυδες Κρήτες ήρθαν από τη Θεσσαλία, από την περιοχή που παλιά λεγόταν Δωρίδα και σήμερα Εσταιώτιδα».
β) Ο Διόδωρος (Βίβλος 5, 60- 80) λέει: «Ότι οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι ονομαζόμενοι Ετεοκρήτες, που θεωρούνται αυτόχθονες... Μετά από αυτούς και πολλές γενιές αργότερα, Πελασγοί, που περιπλανιόνταν ένεκα συνεχών εκστρατειών και μεταναστεύσεων, έφτασαν στην Κρήτη και εγκαταστάθηκαν σε ένα μέρος του νησιού. Τρίτο ήταν, λένε, το γένος των Δωριέων που έφτασε στο νησί με αρχηγό τον Τέκταμο, το γιο του Δώρου… Τέταρτο γένος που ανακατεύθηκε με τους κατοίκους της Κρήτης ήταν, λένε, ένα συνονθύλευμα βαρβάρων που με τα χρόνια εξομοιώθηκαν στη γλώσσα με τους Έλληνες κατοίκους. Μετά απ’ αυτά, επικράτησαν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς και συνένωσαν τα έθνη του νησιού σε ενιαίο σύνολο. Τέλος, μετά την κάθοδο των Ηρακλειδών, Αργείοι και Λακεδαιμόνιοι στέλνοντας αποίκους, ίδρυσαν αποικίες σε κάποια άλλα νησιά και, αφού κατέκτησαν και τούτο το νησί οίκησαν πόλεις σ’ αυτά».
Επομένως οι Ετεοκρήτες, Κύδωνες, Πελασγοί, Αχαιοί και Δωριείς ήσαν ίδιο γένος, τα ελληνικά φύλα της Κρήτης. Αν δεν ήταν έτσι ή αν οι Δωριείς ή οι Αχαιοί είχαν υποδουλώσει τους άλλους, είτε ο Όμηρος είτε ο Διόδωρος και ο Στράβωναs θα το ανέφεραν ή ο Διόδωρος δε θα έκανε νύξη χωριστά για τους βάρβαρους και την εξομοίωσή τους.
γ) Ο Παυσανίας (VIII, 53, 3-4) λέει: «Λέγουσι δε και όσοι Τεγεάτου των παίδων ελείποντο μετοικήσαι σφας εκουσίως εις Κρήτην, Κύδωνα και Αρχήδιον και Γόρτυνα’ και τούτων φαίην ονομασθήναι τας πόλεις Κυδωνίαν και Γόρτυνά τε και Κατρέα..». Επομένως οι πρώτοι κάτοικοι της Κρήτης ήσαν Έλληνες, που ήρθαν από την Τεγέα (= η Αρκαδία – Γορτυνία και η Λακωνία) και έκτισαν τις πόλεις Κυδωνία, Γόρτυνα και Κατρέα της Κρήτης και αυτοί είναι οι Κύδωνες και οι Ετεόκρητες του Ομήρου. Και επειδή οι Κύδωνες και οι Ετεόκρητες ήσαν πιο παλιοί κάτοικοι της Κρήτης σε σχέση με τους Επήλυδες, λέγονταν και αυτόχθονες.

Σημειώνεται ότι:
Το σχολικό βιβλίο Ιστορίας (Α’ Γυμνασίου) λέει ότι οι Μινωίτες δεν ήσαν Έλληνες, η Μινωική Κρήτη καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας και έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Έλληνες Μυκηναίοι και κατέλαβαν τους Μινωίτες κ.τ.λ. Ωστόσο όλα αυτά είναι εκτός πραγματικότητας, γιατί:
1) Δεν επιβεβαιώνονται από καμιά αρχαία πηγή.
2) Ο Στράβωνας (Α, ΙΙΙ 16), που επικαλείται παλιότερούς του ιστορικούς (Άνδρωνα, Ποσειδώνιο κ.α.), λέει ότι η έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας αφενός δεν προκάλεσε σεισμό και παλιρροιακά κύματα, αλλά απλώς ήταν μια έκρηξη φλογών και λάβας που δημιούργησε νησάκι και αφετέρου κατέστρεψε μόνο το μισό μέρος της νήσου και μόλις σταμάτησε το φαινόμενο, που κράτησε 4 ημέρες, πήγαν στη νήσο οι Ρόδιοι και έκαναν ναό του Ασφαλίου Ποσειδώνα.
3) Αυτοί που λένε ότι οι Μινωίτες δεν ήσαν Έλληνες επικαλούνται τον Ηρόδοτο που λέει ότι «την Κρήτη ολόκληρη αρχικά την κατείχαν οι βάρβαροι» (Ηρόδοτος Α, 173). Ωστόσο αυτό είναι ένα λάθος επιχείρημα-συμπέρασμα, γιατί ο Ηρόδοτος (Α, 56 - 58) πιο πριν έχει πει και ότι όλοι οι Έλληνες ήταν αρχικά βάρβαροι, ένα από τα φύλα του βαρβαρικού έθνους των Πελαγών, απ΄ όπου αποκόπηκαν αρχικά οι Δωριείς και αποτέλεσαν ιδιαίτερο έθνος και μετά σ’ αυτό προσχώρησαν και οι άλλοι Πελασγοί (οι Ίωνες ή Αθηναίοι, οι νησιώτες κ.α.), καθώς και πολλά άλλα βαρβαρικά φύλα. Λέει επίσης ότι η Ελλάδα πριν λεγόταν Πελασγία, οι Πελασγοί έγιναν Έλληνες κ.α.
4) Οι «Επήλυδες Κρήτες» (επί + ήλυθον) δεν είναι οι Έλληνες που ήρθαν και υποδούλωσαν τους βάρβαρους Ετεόκρητες και Κύδωνες, όπως ερμηνεύουν πολλοί εξ αιτίας αυτών που είπαμε πιο πριν για τα του Ηρόδοτου, αλλά απλώς οι νεώτεροι από τους Ετεόκρητες και Κύδωνες ελθόντες ως κάτοικοι και αυτοί της Κρήτης. Ήσαν κάποιοι Δωριείς, Πελασγοί και Αχαιοί που ήρθαν στην Κρήτη πριν γεννηθεί ο Μίνωας, περιπλανώμενοι ή ως μετανάστες από τη Θεσσαλία με τον Τέκταμο, όπως είδαμε πιο πριν να μας λένε ο Στράβωνας και ο Διόδωρος.
5) Αν η γλώσσα των αρχαίων Κρητών δεν ήταν ελληνική, ο Όμηρος θα το ανέφερε, όπως κάνει π.χ. για τους Κάρες, που τους αποκαλεί βαρβαρόφωνους. Ομοίως, αν οι Ετεοκρήτες και οι Κύδωνες ήταν διαφορετικό έθνος από τους Αχαιούς και Δωριείς, κατά τα τρωικά και περσικά θα είχαν πάει με το μέρος των βαρβάρων, όπως είχαν κάνει οι Φοίνικες και οι Κάρες. Ομοίως, αν οι Δωριείς ή οι Αχαιοί είχαν υπόδουλους τους Ετεόκρητες και Κύδωνες, ο Όμηρος ή κάποιος άλλος αρχαίος συγγραφέας θα το ανέφερε, όμως κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται πουθενά.

2) ΜΙΝΩΑΣ ΚΑΙ ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Α) Ο Μίνωας = η αιτία που υπάρχει η Ελλάδα και ο πολιτισμός

1. Ο Μίνωας, σύμφωνα με τους Θουκυδίδη (Α, 4-8), Πλάτωνα (Νόμοι και Μίνως), Πλούταρχο (Θησεύς και Λυκούργος), Διόδωρος (Βίβλος 5, 78 - 84 και 4, 60 - 64) κ.α., ήταν ο πρώτος από τους Έλληνες που αφενός θέσπισε γραπτούς και σωστούς νόμους (νόμους που ήταν τόσο σωστοί, ώστε νομίστηκε ότι ο Μίνωας τους έπαιρνε από τον ίδιο το Δία) - ο λόγος που οι Έλληνες τον ανακήρυξαν πρώτο Έλληνα νομοθέτη και κριτή στον Άδη των Ελλήνων μετά το θάνατό του και αφετέρου συγκρότησε πολεμικό ναυτικό (άρα είναι ο ιδρυτής και του ελληνικού ναυτικού) και μ’ αυτό ελευθέρωσε το Αρχιπέλαγος από τους ληστές Κάρες και τους πειρατές Φοίνικες με συνέπεια από τη μια ο ίδιος να γίνει θαλασσοκράτορας και από την άλλη να ανοίξουν οι θαλάσσιοι διάδρομοι ώστε οι ‘Έλληνες να σταματήσουν το μεταναστευτικό βίο που τους εξανάγκαζαν οι κακοποιοί και να μπορέσουν να επικοινωνήσουν, να πλουτίσουν, να επικρατήσουν κ.τ.λ.
«Ούτος (ο Μίνωας) πρώτος των Ελλήνων ναυτικήν δύναμιν αξιόλογον συστησάμενος εθαλασσοκράτησε…» (Διόδωρος βίβλος IV, 60,3)
Επομένως ο Μίνωας είναι η αιτία που αναπτύχθηκε η Ελλάδα και ο πολιτισμός. Ο λόγος άλλωστε που οι Έλληνες έπλασαν τόσο πολλούς μύθους γύρω από το όνομά του (δηλαδή ότι ήταν γιος του Δία, ότι οι νόμοι του ήταν θεϊκοί κ.α.) με συνέπεια, λόγω και των υπερβολών των μύθων, πολλοί σήμερα να νομίζουν ότι δεν υπήρξε.
2. Ο Μίνωας, σύμφωνα με τον Όμηρο (Ιλιάδα Ν. 445 – 455) και τον Ηρόδοτο κ.α., ήταν υπαρκτό πρόσωπο που έζησε τρεις γενιές πριν από τον Τρωικό πόλεμο: «Τρίτη δε γενεή μετά Μίνων τελευτήσαντα γενέσθαι Τρωικά» ( Ηρόδοτος Ζ, 171), άρα έζησε κάπου το 1450 π.Χ., αφού ο Τρωικός πόλεμος λένε ότι έγινε το 1200 π.Χ. και η γενιά είναι όσο ζει ένας άνθρωπος (70-100 χρόνια).
Σύμφωνα επίσης με το Διόδωρο (Βίβλος 5, 60- 80), Αριστοτέλη κ.α., ο Μίνωας έζησε μετά που κατέβηκαν οι Δωριείς και οι Αχαιοί στην Κρήτη (ο Μίνωας συνένωσε λέει Ετεόκρητες, με Αχαιούς κ.τ.λ.) και οι Σπαρτιάτες με τους Αργείους έστειλαν αποίκους στα νησιά και στην Κρήτη και έκαναν αποικίες μετά την κάθοδο των Ηρακλειδών (έγινε 60 χρόνια μετά τα τρωικά = περίπου το 1100 π.Χ.).
Επομένως αυτά τα περί κατάληψης της Κρήτης αρχικά από τους Αχαιούς και μετά από τους Δωριείς ή ότι οι Μινωίτες δεν ήσαν Έλληνες είναι ανυπόστατα.

Β) Ο Μινωικός πολιτισμός = ο πρώτος ελληνικός και ευρωπαϊκός

Ο Μινωικός πολιτισμός είναι ο πρώτος ελληνικός και όχι ο Μυκηναϊκός (όπως κακώς λένε τα σχολικά βιβλία), αφού:
1) Πριν από το Μίνωα, λέει ο Θουκυδίδης (Α, 3 -19), δεν υπήρχε πολιτισμός, αφού αφενός οι άνθρωποι μέχρι τότε ζούσαν μεταναστευτικά κ.τ.λ. για εξεύρεση διατροφής μια και ακόμη δεν υπήρχε η γεωργία, ασφάλεια στις επικοινωνίες κ.τ.λ. και αφετέρου μετά που συγκροτήθηκε το πολεμικό ναυτικό του Μίνωα, οι Έλληνες μπόρεσαν να επικοινωνήσουν, να σταματήσουν τη μετανάστευση που τους εξανάγκαζαν οι κακοποιοί Κάρες και Φοίνικες κ.τ.λ.
2) Ο Πλάτωνας («Μίνως» & «Νόμοι»), ο Στράβωνας (Βίβλος Ι), ο Πλούταρχος (Θησεύς & Λυκούργος), ο Αριστοτέλης (Πολιτεία, βιβλίο 2) κ.α. λένε ότι οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τη νομική επιστήμη ήταν ο Μίνωας και οι «Κρήτες των Ελλήνων» και ο πρώτος που αντέγραψε τους νόμους του Μίνωα ήταν ο Λυκούργος της Σπάρτης, επειδή οι νόμοι των άλλων ανθρώπων του φάνηκαν ανάξιοι.
«Ουκούν ούτοι, οι Κρήτες, παλαιοτάτοις νόμοις χρώνται των Ελλήνων» (Πλάτων, «Μίνως»)
3) Οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τα γυμνάσια και ίδρυσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν οι Κρήτες των Ελλήνων. Η σωματική άσκηση στην αρχαία Κρήτη ήταν λέει επιβεβλημένη δια νόμου και οι Κρήτες εφεύραν τα γυμνάσια: «..ήρχοντο των γυμνασίων πρώτοι μεν Κρήτες…» (ΠΛΑΤΩΝ, ΝΟΜΟΙ 452 c, 9), και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σύμφωνα με τον Παυσανία (Ηλιακά), τους ίδρυσε ο Ιδαίος (κρητικός) Ηρακλής και τους αγώνες καθιέρωσε αργότερα ο Κλύμενος, ο γιος του Κάρδη που ήρθε από την Κρήτη πενήντα χρόνια μετά τον κατακλυσμό που έγινε στην Ελλάδα την εποχή του Δευκαλίωνα και απλώς ο Πέλοπας αφιέρωσε για πρώτη φορά τους αγώνες στο Δία.
4) Οι Κρήτες των Ελλήνων ανακάλυψαν-επινόησαν πρώτοι: Τη φωτιά, τη μεταλλουργία, τα χρήσιμα εργαλεία, τις τέχνες,, τη κοινωνικότητα και συμβίωση κ.α. (Διόδωρος 5, 64, Στράβων Ι, ΙV 16)
5) Οι Κρήτες των Ελλήνων επινόησαν όχι μόνο τη Γραμμική, αλλά και τη σημερινή γραφή.

(Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα www.krassanakis.gr)