<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13537987\x26blogName\x3d.::4o+MATI::.\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://4mati.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://4mati.blogspot.com/\x26vt\x3d-3529551192642507431', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
4ï ÌÁÔÉ

Έρωτας και Ποδόσφαιρο


Αντώνης Σαριδάκης
Αθλητικός Συντάκτης


‘’Όσοι λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι
θέμα ζωής ή θανάτου λένε ψέματα.
Είναι κάτι πολύ παραπάνω’’.
(Μπίλυ Σάνκλι – Προπονητής LIVERPOOL 1965~1974)

Τo τρελό, ασυγκράτητο και ασύμβατο με κάθε έννοια λογικής συναίσθημα του έρωτα νομοτελειακά μετά από την ανά περίπτωση χρονολογική του διάρκεια, παραδίδει τη σκυτάλη σε ένα σταθερότερο και διαρκέστερο. Αυτό της αγάπης. Σχεδόν πάντοτε.
Η φλόγα και το πάθος, το αλόγιστο και ξέφρενο χτύπημα των παλμών της καρδιάς κάποτε καταλαγιάζουν για να παραχωρήσουν την θέση τους στη γαλήνη και την χωρίς αναταράξεις επαναφορά σε μια διαφορετική, λιγότερο συναρπαστική στέρεα κατάσταση. Σχεδόν πάντοτε.
Μοναδική εξαίρεση σ΄ αυτόν τον κανόνα που δεν χωρούν εξαιρέσεις, το ποδόσφαιρο! Στο ποδόσφαιρο, ο έρωτας δεν προλαβαίνει να μελώσει, να ζυμωθεί με το χρόνο, και να γίνει αγάπη. Ποτέ. Είναι η μόνη περίπτωση στην οποία ο έρωτας, δεν έχει πεπερασμένη διάρκεια αλλά κρατάει για πάντα. Από την πρώτη στιγμή που εκδηλώνεται μέχρι την τελευταία, που στην προκειμένη περίπτωση ερμηνεύεται ως παύση ζωής.
Ένας έρωτας διαρκής, πολύ συχνά αδιέξοδος, αλλά σταθερά αναλλοίωτος. Χωρίς χρονολογικά όρια. Απρόσωπος. Το πρόσωπο έχει αντικατασταθεί από τη φανέλα. Στη θέα της φανέλας τα μάτια δακρύζουν. Στην ανά συνθήκες μεταβολή της(π.χ. ομόχρωμη μ΄ αυτή του αντιπάλου, αναγκαστικά οι κανονισμοί επιβάλλουν την αντικατάσταση της) επαναστατούν. Θίγεται το προσωπικό και συλλογικό είναι. «Όλοι μας θα φύγουμε κάποια στιγμή απ΄ αυτόν τον κόσμο, η ομάδα όμως θα μείνει» ακούς κοινότυπα αλλά ειλικρινέστατα από τους παροικούντες στην κερκίδα.
Έρωτας αιώνιος, αθεράπευτος, και θανάσιμος μαζί έρωτας. Έρωτας απελπισμένος, που μπορεί να οδηγήσει και σε φρικαλέες ακρότητες. Χέϊζελ, Μαρακανά, Βελιγράδι…
Έρωτας που μπορεί όμως να οδηγήσει και στην διατήρηση ή την παράταση της ζωής, όπως κατά την διάρκεια της τουρνέ της Βραζιλιάνικης ομάδας Σάντος στην Αφρική το 1963. Τότε που σταμάτησε για μια εβδομάδα ο πόλεμος μεταξύ Νιγηρίας και Μπιάφρας για να απολαύσουν τον Πελέ οι αντιμαχόμενες παρατάξεις. Πιο πρόσφατα, το 1982, και ενώ όλες οι χώρες του κόσμου με επικεφαλείς τις τότε μεγάλες δυνάμεις (τότε ήταν δύο), είχαν πέσει εις μάτην πάνω σε Ιράκ – Ιράν παρακαλώντας να σταματήσουν τις μεταξύ τους εχθροπραξίες υπέρ της εκεχειρίας, οι απαντήσεις που εισέπρατταν ήταν αρνητικές. Λίγες μέρες αργότερα, οι αρχηγοί των δύο Ασιατικών κρατών συναίνεσαν σε προσωρινή διακοπή των εχθροπραξιών μόνο και μόνο επειδή ξεκινούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο (MUNDIAL) της Ισπανίας. Οι εμπόλεμοι και ταλαιπωρημένοι λαοί επέτασσαν ανακωχή, για να απολαύσουν τον Ζίκο, τον Σόκρατες, τον Ρουμενίγκε, τον Μαραντόνα!
Έρωτας που εξελίσσεται αλλά δεν ολοκληρώνεται ποτέ! Τουναντίον, συνεχώς μεγαλώνει. Μεγαλώνει και ενισχύεται σε κάθε νίκη της ομάδας επί του αιωνίου αντιπάλου, αλλά και από κάθε ήττα του συλλόγου που προβάλλει ως ο κυριότερος εντός γηπέδου ‘’εχθρός’’!
Χαρμάνι βίαιο μα και ρομαντικό μαζί, αυτό που έχει στην ψυχή του ο οπαδός (και όχι φίλος) του ποδοσφαίρου. Είναι αρκετή η θέα μιας παλιάς φωτογραφίας της αγαπημένης εντεκάδας της ομάδας του για να δακρύσει! Το ίδιο σχεδόν, με την φωτογραφία της αγαπημένης γυναίκας που είχε στο πορτοφόλι του και καμάρωνε στην σκοπιά στα δύσκολα "γερμανικά" νούμερα… Μόνο που κοπέλα της φωτογραφίας στο πέρασμα του χρόνου μπορεί και να ΄χει αλλάξει... Η ομάδα όμως ποτέ!